Konuşmadan anlaşılmayı beklemek, anlaşılma sorumluluğunu karşı tarafa yüklemektir. Bebeklik dönemi için işlevsel olan bu beklenti yetişkinler için işlevsel olmaz. Hatta iletişim problemlerine neden olur. Ebeveynler konuşamayan bebeğin ihtiyaçlarını optimal düzeyde görmek ve karşılamakla sorumludur. Ancak hiçbir yetişkin başka bir yetişkin için bu sorumluluğu almak zorunda değil.
Yetişkin olarak duyguların, düşüncelerin ve ihtiyaçların nasıl sağlıklı şekilde ifade edileceğini öğrenmek yetişkin olmanın sorumluluğudur.