Hamide LAÇİN

Bazen bu mesele danışanların kafasını karıştırır. Bazen terapistin yeterliliğinin sorgulanmasına neden olur ancak
terapistlerin kendi terapilerine gitmesi, yetersizlik değil insan olmanın ve mesleki gerekliliğin bir parçasıdır.
Bu yüzden terapistler mesleklerinin bir gereği olarak, kendi duygusal ve zihinsel süreçlerini sürekli gözden geçirmek zorundadır. Terapist bu süreçte, danışanına empati, anlayış ve güven sağlayacak yeterli desteği sunmak için daha donanımlı hale gelir. Böylece danışanlar, terapistleriyle kurdukları ilişkide, kendi içsel yolculuklarını güvenli ve derin bir şekilde gerçekleştirme şansı bulurlar.