Hamide LAÇİN

Jung der ki:

“Kendi gölgesini tanımayan biri, onu başkalarında görmeye mahkumdur.”

Yunus da der ki:

“İlim ilim bilmektir.
İlim kendin bilmektir.
Sen kendini bilmezsen
Bu nice okumaktır?”

Jung, gölgeyi şöyle tanımlar:

“Gölge, benliğin bilinç tarafından kabul edilmemiş karanlık yönüdür. Genellikle ahlaki olarak aşağı, hayvani veya toplumsal olarak uygunsuz olan şeyleri içerir.”

Yani her insanda bir “kötücül” potansiyel vardır. Bastırılırsa dışa yansıtılır (projeksiyon), inkâr edilirse iç huzursuzluk yaratır, ama fark edilirse dönüştürücü olabilir. Jung’a göre ruhsal büyüme bu gölgeyle yüzleşmeden geçer.

“iyi” olmak, sadece nezaketli ve uyumlu görünmek değil; içindeki potansiyel “kötülüğü” tanımakla başlar. Öfkeli, kıskanç, yıkıcı, tembel, açgözlü yanlarımız onları görmeyince, konuşmayınca yok oluyor mu? Hayır, sadece dönüşüyor.

Bu anlayışta “kötücül” yan bastırılması gereken bir şey değil, dönüştürülmesi gereken bir malzemedir. İçimizdeki yıkıcılığın kaynağını tanıdıkça onu kendimiz ve dolayısıyla başkaları ile ilişkimizi iyileştirmek için dönüştürebiliriz.

İçinizde görmek istemediğiniz neler var?

Görsel: @andrewcadima “inner me”

#gölge#jung#yunusemre#benlik#psikoterapi#alanyapsikolog#klinikpsikologhamidelacin