Uygarlığın gelişimi insanlığın huzursuzluğuna muhtaçtır
İnsan her daim konforlu, huzurlu ve mutlu olsaydı; düşünen, çözüm bulan, tasarlayan ve üreten bir varlık olabilir miydi?
İnsan içinde bulunduğu olumsuz koşullar ile yüzyüze geldiğinde huzursuz olur, üzülür, mutsuz olur, öfkelenir, çaresiz hisseder ve bu duygulardan uzaklaşmak için düşünür, çözüm üretir ve harekete geçebilir.
Bu yüzden terapi odasında salt olumlamalar, yüksek enerjiler, yanlış gidenlerin sorumluluklarının eski soybağlara yüklendiği dizimler psikoterapinin gerçeklige ve bireyin iradesine verdiği önem ile yanyana gelmez.
